Η Πραγματική Ανάπτυξη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Α.Ε.
*κείμενο της συνέλευσης υπεράσπισης της κατάληψης Τερμίτα
Το πανεπιστήμιο μεταδίδει άφθονες γνώσεις και αδιαμφισβήτητα παρέχει εμπειρίες στους φοιτητές και τις φοιτήτριες του τέτοιες ώστε να σταθούν οικοδομήματα για μια λαμπρή καριέρα. Μεταδίδει άφθονες γνώσεις, ιδιαίτερα αποστειρωμένες και τετράγωνες, γνώσεις που δεν χωράνε αμφισβήτηση και έχουν πολύ συγκεκριμένους σκοπούς, να παράγουν υποκείμενα προσαρμοσμένα στο να ανέχονται την εντατικοποίηση, να καταπίνουν επιστημονικές γνώσεις που δεν είναι ούτε ουδέτερες ούτε θετικές προς τις ζωές τους. Παρέχει εμπειρίες που συμβάλουν στο συντηρητικό πλέγμα ζωής, εμπειρίες που αφήνουν έδαφος στον ανταγωνισμό, το σεξισμό και την ετεροκανονικότητα, αδιαφορώντας για την πολυπλοκότητα των αναγκών μας. Για μια λαμπρή καριέρα λοιπόν, η οποία αναπαριστάται στα όνειρα φοιτητών/τριών με το ρόλο αυτό του αφεντικού σε θέσεις δύναμης και κύρους, που στη πραγματικότητα δεν είναι παρά μια μειοψηφία μεταξύ των πειθαρχημένων ρομπότ. Το πανεπιστήμιο ως ένα σύνολο συμφερόντων, καθηγητών, εταιριών και καριεριστών φοιτητών, συμπορεύεται με την επιστήμη σε ένα κοινό στόχο, την καπιταλιστική ανάπτυξη.
Η επιστήμη δεν αποτελεί ουδέτερο κλάδο, η κατεύθυνση της ρυθμίζεται από τον κάθε επιστήμονα ή την εκάστοτε διαχειριστική εξουσία. Είναι εξ’ ορισμού κυρίαρχο εργαλείο και εναρμονίζεται πιστά με τις ανάγκες του καπιταλισμού, είτε ονομάζεται στρατοαστυνομικό σύμπλεγμα, είτε πρόοδος και ανάπτυξη. Είναι ξεκάθαρο ότι κάθε επιστημονικό επίτευγμα προέρχεται από κρατικά/ιδιωτικά συμφέροντα, ασχέτως αν επιφανειακά διαπομπεύεται το γενικό καλό. Η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνοεπιστήμης έχει πλέον μεταφερθεί (μετά τον Β ΠΠ) εντός των πανεπιστημίων. Βλέπουμε ερευνητικά προγράμματα (Jason και Poseidon – Μετσόβιο) να χρηματοδοτούνται για την εξέλιξη της ασφάλειας των συνόρων (smart borders). Αποσυναρμολογώντας τις συσκοτισμένες ροές χρηματοδότησης, με ενδιάμεσο κρίκο το ελληνικό κράτος, στο βάθος αποκαλύπτονται στρατιωτικές εταιρίες που χρησιμοποιούν τις έρευνες σε οπλικά συστήματα. Επίσης παράδειγμα αυτής της πελατειακής σχέσης είναι το horizon 2020 το οποίο έχει ξεκινήσει επίσημα και στο Π.Θ. και γνωρίζουμε ότι έχει υποσχεθεί ευρωπαϊκά 80 δις ευρώ στον τομέα της ασφάλειας και συγκεκριμένα 42.170.000 στη φύλαξη των συνόρων. Σε κάθε περίπτωση, δεν χρειάζεται να ψάχνουμε το θάνατο πίσω από κάθε έρευνα, αλλά μας αρκεί που αυτές χρηματοδοτούνται και κατευθύνονται από ιδιωτικά συμφέροντα. Μας αρκεί το γεγονός ότι καθηγητές ρυθμίζουν διπλωματικές, εργαστήρια και θεματικές μεταπτυχιακών, βάσει των καπιταλιστικών συμφερόντων της εκάστοτε εταιρίας και μόνο εχθρικά συμπαρατασσόμαστε σε αυτό το ρόλο του πανεπιστημίου και στην κατευθυνόμενη γνώση που παράγει.
Μελετώντας γενικότερα το θεσμό του πανεπιστημίου βλέπουμε ότι είναι βασικό γρανάζι της καπιταλιστικής εργασίας και του καταμερισμού της. Ο ανταγωνισμός, η εθελοδουλεία και η ρουφιανιά αποτελούν τη θεμελιώδη ιδεολογία του πανεπιστημίου, που ταιριάζει γάντι με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, κατατάσσοντας σωστά τους φοιτητές στο φάσμα αφεντικό-εργάτης. Το πανεπιστήμιο είναι εξαιρετικός μηχανισμός για την εκμάθηση και την αφομοίωση της τζάμπα εργασίας ως αναγκαίο στάδιο ωρίμανσης του επόμενου αφεντικού/εργάτη. Εξ’ άλλου το καπιταλιστικό σύστημα ξέρει να αποκρύπτει καλά τη σημασία της αμίσθωτης εργασίας σε σχέση με τη μισθωτή, υποτιμώντας την ως ένα κομμάτι ξέχωρο της οικονομικής σφαίρας, παρόλο που φέρνει ανεκτίμητα κέρδη στα αφεντικά. Το πανεπιστήμιο, δομείται με αυστηρές ιεραρχικές σχέσεις εντός του. Εμείς σε καμία περίπτωση δεν αποδεχόμαστε ούτε τις ακαδημαϊκές αυθεντίες, ούτε τους καθηγητές σαν λαμπρούς οδηγούς της γνώσης, παρά μόνο μιας γνώσης που εξυπηρετεί τα αφεντικά.
Πέρα από την κατευθυνόμενη σκέψη που παράγει το πανεπιστήμιο, διακρίνουμε και ένα καλοστημένο παραμύθι στο ελευθεριακό προσωπείο που φοράει ως υποτιθέμενος χώρος ελεύθερης έκφρασης. Ένας τέτοιος χώρος ελεύθερης έκφρασης που αθωώνει τον κακοποιητή Γκιτσάκη και λειτουργεί με τους όρους της πατριαρχικής αστικής δικαιοσύνης σε μια κατάσταση που καθηγητές, φορείς και φοιτητές συνεννούσανε και υποτιμούσανε το θύμα. Το πανεπιστήμιο δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από μια καλοστημένη φιλελεύθερη επιχείρηση, παίρνοντας ξεκάθαρα μέρος και πολιτική στάση. Το βασικό μέλος του Π.Θ. Γ. Σταμπουλής , think tank του καπιταλισμού, στέλεχος του σύριζα και μέλος του υπερταμίου δημόσιας περιουσίας (ΤΑΙΠΕΔ) βάζει στο σωστό δρόμο την επιχειρηματικότητα του πανεπιστημίου. Πιο συγκεκριμένα καλεί το επιχειρηματικό δαιμόνιο Τσοτσορό (πρόεδρος ΕΛΠΕ) να διδάξει πως γίνονται οι σωστές εργατικές δολοφονίες ή αλλιώς θυσίες στο βωμό του κέρδους. Το πανεπιστήμιο Α.Ε. στις 03-04-2017 υπογράφει ιδιωτικό συμφωνητικό με την εταιρία «Π. Μποτσιβάλης ΑΕ» και το ξενοδοχείο «Valis» στην Αγριά. Το πανεπιστήμιο δεν έχει κανέναν ηθικό ενδοιασμό να αγοράσει τις ξενοδοχειακές υπηρεσίες του Valis, χώρος που λειτουργεί ως σημείο εκδηλώσεων και άτυπων γραφείων των φασιστών της χρυσής αυγής και άλλων εθνικιστικών καθαρμάτων. Τέλος, βλέπουμε τη ζήτηση στήριξης του πανεπιστημίου από τον δήμο Βόλου και συγκεκριμένα από τον αρχιμαφιόζο Μπέο (δεν έχουμε αυταπάτες ότι η αργία του είναι επιφανειακή). Αυτά είναι μόνο λίγα από όσα μας έχει διδάξει το Π.Θ., καθώς όλα δε θα χωρούσανε ούτε σε ένα τόμο.
Γιώργος Πετράκος, ένας πρύτανης με καριέρα στη πολιτική και τις δημόσιες σχέσεις. Ένας πρύτανης ο οποίος επιτέλεσε γενικός γραμματέας επενδύσεων και ανάπτυξης στο υπουργείο ανταγωνιστικότητας και ναυτιλίας κατά τη διάρκεια κυβέρνησης του Παπανδρέου και όπως ο ίδιος αναφέρει, συμμετείχε στην επίτευξη των στόχων του μνημονίου. Σαν καλός κομματικός γλίτσας, συνεργάστηκε με τον Προκόπη Παυλόπουλο υπουργό εσωτερικών (με τη Ν.Δ.) το 2008 και υπήρξε πρόεδρος της επιτροπής αναζήτησης πόρων από την ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων και άλλα πολλά. Αναφερόμαστε σε έναν άρχοντα του ακαδημαϊσμού ο οποίος στο όνομα της ανάπτυξης και του κεφαλαίου, επιστρατεύει κάθε όπλο επικοινωνίας, καταστολής και λασπολογίας. Η μόνη φωνή που ακούγεται στο Πανεπιστήμιο είναι η δικιά του, είτε μετατρέποντας τη σιωπή των φοιτητών σε συνενοχή, είτε ανοίγοντας ένα διάλογο μεταξύ των υποστηρικτών του. Ο διάλογος από τη μία έχει κάθε καριερίστα νεοφιλελεύθερο φοιτητή που επικροτεί και υποστηρίζει αυτή τη καπιταλιστική ανάπτυξη της βρώμικης εταιρίας Π.Θ. Α.Ε. Από την άλλη, υπάρχουν φοιτητές οι οποίοι θεωρούν ότι η επέκταση του πανεπιστημίου είναι χωρική τους ανάγκη, αδιαφορώντας αν σ’ αυτούς τους χώρους πραγματοποιούνται έρευνες για τα αφεντικά. Εμείς τους λέμε ένα πράγμα: Προτιμάμε να ζούμε παστωμένοι στις πανεπιστημιακές αίθουσες, παρά να καταστραφούν οι πραγματικοί κοινωνικοί χώροι ελευθερίας και έκφρασης, οι καταλήψεις.
Φυσικά, σε αυτή τη προσπάθεια δεν είναι μόνος, αλλά έχει από πίσω πρυτανικό συμβούλιο, σύγκλητο και ΜΜΕ, με σκοπό την απόσπαση της κοινωνικής αποδοχής και την έγκριση της εκκένωσης και της κατεδάφισης της κατάληψης Τερμίτα. Παράλληλα, προσπαθούν να απομονωνόσουν τη κατάληψη, δημοσιεύοντας δελτία τύπου και άρθρα στα οποία επιχειρούν να υποδείξουν τη διαμαρτυρία με τους δικούς τους όρους, ονοματίζοντας την οποιαδήποτε πολιτική πράξη ως διάχυση βίας, επικαλούμενοι τους αρμόδιους φορείς και μπάτσους να εφαρμόσουν τη καταστολή. Πάνω λοιπόν σ’ αυτές τις βάσεις, το ΠΘ Α.Ε επιλέγει να αφανίσει κάθε ίχνος διαφορετικότητας, άρνησης προς το υπάρχον, καθώς στέκονται εμπόδιο στα σχέδια του για ανάπτυξη και εξευγενισμό. Απειλεί να εκκενώσει την Κατάληψη Τερμίτα, η οποία στεγάζεται σε έναν από τους πολλούς χώρους που βρίσκονται υπό την ιδιοκτησία του, με σκοπό την ανοικοδόμηση νέων πανεπιστημιακών δομών. Οι καταλήψεις αποτελούν τόσο πεδίο μάχης με οποιαδήποτε μορφή εξουσίας, όσο και εσωτερικών συγκρούσεων για την αποδόμηση του κυρίαρχου. Για εμάς η Κατάληψη Τερμίτα είναι τόπος αβίαστης εξωτερίκευσης συναισθημάτων, ελεύθερης έκφρασης , συνδιαλλαγής ιδεών και βιωμάτων μεταξύ ατόμων που έχουν δηλώσει μια πρόθεση: να εξαλείψουν τις σχέσεις κυριαρχίας και εκμετάλλευσης σε κάθε τους μορφή. Και αυτή η πρόθεση είναι ικανή να ταράζει συνεχώς τα σχέδια πειθάρχησης των ζωών μας.
Παίρνουμε κουράγιο από τους συντρόφους πανελλαδικά και είναι αυτονόητο ότι η αλληλεγγύη και η συντροφικότητα ξεπερνάει κατά πολύ ένα οικόπεδο στο Βόλο.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΟΡΑΤΗ ΚΑΙ ΟΡΑΤΗ
ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΜΑΣ
Συνέλευση Υπεράσπισης της Κατάληψης Τερμίτα